واریاسیون
تجربه ى ایرانی، میان گذشته های درخشان و اکنون اغلب بی ثمر و کم فروغ، ثابت کرده و می کند که بی کنکاش در چند و چون خلق هنری دیروز و استمرار کنجکاوی و عمل امروز نمی توان قله ی تازه ای را فتح کرد. این همان اصلی است که روند چشم گیر و رو به پیشرفتی را برای چاپ دستی ایران رقم زده است.
مرور و بازنگری آثار کم نظیر ایرانی و غیر ایرانی در کنار شناخت ابزارها و تکنیک ها آغازگر راهی بوده که جایگاه چاپ دستی امروزمان را به شکل روزافزونی مرتفع تر ساخته است.
آنچه پیش روست نشان می دهد، هنرمندان جوان ایران می بایست، هرچه بیشتر، از فهم و ادراک تکنیک و ابزار در عرصه ی چاپ گذر کنند و مرزهای تازه ای را فرا رو قرار دهند. گسترش مرز های مرسوم، توان خطر پذیری نسل حاضر را به چالش می کشد و اجازه می دهد تا چاپ دستی توان اصلی خود را باز بنمایاند. توانی که با توجه به تیراژپذیری چاپ، می تواند تاثیر بزرگی بر هرچه دموکراتیک تر شدن هنر در زیست ایرانیان داشته باشد. نسخه پذیری چاپ دستی شاید تنها امید تداوم معاشرت ایرانیان با هنر در وضعیت دشوار و هول انگیز اقتصادی این روزها باشد.
آسیه مزینانی